Ein dagin kemur Pettson heim við einum hana. Hønurnar er sjálvandi ovurfegnar, men Findus er ikki glaður. Afturat tí, at hann tekur spælivinkurnar hjá Findusi, so dámar hananum so øgiliga væl at gala, og tað er skjótt, Findus heldur, at nú ber av.