- Tíðindi, mentan og ítróttur
Málteigurin
Eitt, sum eg í seinastuni havi lagt merki til, er, at nógv á t.d. facebook brúka bókstavin 'u' skeivt - har 'i' eigur at standa.
Soleiðis orðar lurtari seg í brævi til sendingina.
Dømi: enduliga í staðin fyri endiliga, um náttuna heldur enn náttina, og hurðuna í staðin fyri hurðina.
Í sendingini verður tann síðsti parturin av fyrisetingini, fyri, umrøddur, eins og vit eisini benda orðið, mánaður.
Fínasta slag
Ein orðing, sum føroyingar brúka rættiliga nógv, er fínasta slag.
Dømi:
- Hvussu var í gjár? Tað var fínasta slag.
- Hvussu smakkaði maturin? Fínasta slag.
- Var tónleikurin góður? Hann var fínasta slag.
Men hvat merkir fínasta slag? Er tað nakað ordiliga gott, nøkulunda gott, brúkiligt, ikki betri enn fínt?
- Tá ið tað kemur til orðingar av hesum slag ber ikki altíð til at greina eftir, hvat orðini í sær sjálvum merkja. Annars er 'fínasta slag' rættiliga nýggj orðing; og slíkar orðingar hava tað fyri at vera heilt vanligar í einum tíðarskeiði, og verða so skiftar út við onkra aðra, greiðir Elin Henriksen, málkøn, frá.